Libro/C.D. Método de Gaita Galega II(Edicións do Cumio)

La etnomusicología en la Universidad de Valladolid (Enrique Cámara de Landa) Músicas populares, espacios urbanos e ideologías: la ciudad de Valladolid a comienzos del siglo XXI ()Marita Fornaro Bordolli La fiesta de la Cruz de Mayo en la Cofradía de la Vera Cruz de Valladolid (Mª del Sagrario Medrano del Pozo) Iniciativas de cambio musical en la Semana Santa de Valladolid (Mª José Valles del Pozo) La Fonoteca de la Biblioteca Pública Estatal de Castilla y León (Trinidad Gancedo Herreras) Taxonomía de los géneros en la música tradicional castellano-leonesa(Mª Dolores González Canalejo) La música como narradora de una realidad festiva a lo largo de cinco siglos en las fiestas de San Juan de Soria (Mª José Martínez Vicente) Revisión de los canales de actualización de la tradición musical en la región leonesa (Camino Vega Rodríguez) La dulzaina castellana. ¿Instrumento efectivamente dulce en cuanto a sonoridad? (Alberto Jambrina Leal) Aproximación organológica a la dulzaina. Denominaciones, afinaciones y sistemas de digitación y lectura (Elías Martínez Muñiz) Aproximación al estudio de la charanga: historia, repertorio, funciones (José Miguel Martín Olalla) Prácticas musicales y discursivas en la construcción identitaria de la Comunidad Autónoma de Cantabria (Susana Moreno Fernández) El empleo de la proyección folklórica como recurso compositivo en la Misa Popular Cántabra (1996) (Laura Oti Ruiz) Cuando se tocaba era la única forma de expresar cosas: la música como forma de comunicación (Grazia Tuzi) Los animeros de Caravaca (Murcia): indicadores para un análisis del pasado, presente y futuro en las cuadrillas del Sureste español (Julio Guillén Navarro) Danzas circulares: la danza prima (Elena Le Barbier Ramos) Ni rojo ni blanco: el mito de la Guerra Civil española en la historiografía sobre el jazz (Iván Iglesias Iglesias) La búsqueda del ballet español en Mariemma o la amalgama de lo nacional en Ibérica (1964) (Victoria Cavia Naya) Música y poder: el ministerio de la música en la Iglesia Evangélica de Filadelfia (Soledad Flórez López) La influencia india en el parámetro rítmico de la música occidental (Raquel Aller Tomillo) Música Sopanam. El papel de la creación individual en el devenir de una tradición (Ignacio Corral Bermejo) Música instrumental en los templos de Kerala (India) (Mª González Legido) La danza teke: relaciones entre música y cultura en la sociedad bariba de Benín (Carlos Herrero Marco) La salsa en disputa. Apropiación, propiedad intelectual, origen e identidad (Rubén López Cano) Villa-Lobos y el uso del folclore como impulso para la modernidad (Edson Zampronha) "El riesgo, el peligro, la adrenalina, el misterio, la magia del verso improvisado". Entrevista con Wilson Saliwonczyk (Matías Nicolas Isolabella) Murga y carnaval, de "cosas de negros" a patrimonio ciudadano. Construcción de identidad en la murga porteña (Salvatore Rossano) Del arpa de Viggiano al organito porteño (Aníbal Enrique Cetrangolo) Preservación del patrimonio musical. La necesaria digitalización de la memoria sonora (Mikel Díaz-Emparanza Almoguera) Arqueología musical y etnomusicología: por una interpretación etnomusicológica de los materiales arqueológicos (Raquel Jiménez Pasalodos) Música y cuerpo en la interpretación musical: las sensaciones corporales a través de las propiocepciones (Alicia Peñalba Acitores) 

Autora: ROSSANA CASANO PALADINOUnha folla de papel, que se encontraba sobre un escritorio xunto con outras follas iguais ca ela, atopouse un bo día toda chea de signos. Unha pluma, mollada de tinta negrísima, trazara sobre a folla de papel unha morea de debuxos e palabras... Xa non es unha folla de papel, desde agora serás unha mensaxe, e ademais custodiarás o pensamento do home.

Autor: CHARLES DICKENSTraducción e ilustracións: ROSA FUENTES.En Edicións do Cumio podemos atopar a clásica novela de Charles Dickens, Canción de Nadal, adaptada e ilustrada por Rosa Fuentes e protagonizada polo avarento señor Scrooge e os xa célebres espíritos do Nadal Pasado, do Nadal Presente e do Nadal Futuro. Un cálido relato que nos convida a tomar en consideración as cousas que realmente teñen un gran valor na vida. O señor Scrooge vive sumido na súa cobiza e semella odiar a todo aquel que é feliz. Non ten amigos, non visita nunca a súa escasa familia, só se preocupa por gañar máis e máis cartos e ningunha caridade semella conmover o seu corazón, nin sequera no Nadal. Pero aínda está a tempo de mudar, ou iso intentarán facerlle ver os tres espíritos que o visitan nesta noite tan especial. 

Cruces e Cruceiros Antigos de Vilagarcía de Arousa está editado pola Deputación Provincial de Pontevedra. Servizo de Publicacións. En 1979 a editorial comezou a súa primeira singladura en Galicia. O seu catálogo ten máis de 600 obras. O Servizo de Publicacións está especializado en Ciencias Técnicas, Ciencias Humanas e Sociais e Literatura. O catálogo da editorial conta cas seguintes coleccións: Fillos Ilustres da Provincia de Pontevedra, Colección Tambo, Patrimonio documental da Provincia de Pontevedra, Etnografía, Socioloxía e Antropografía, Ensaio e Investigación... Autores destacados como Manuel M. Romón, Eliseo Alonso Rodríguez, Antonio Álvarez Corbacho, Olimpio Arca Caldas e Rafael Vallejo Pousada  publicaron as súas obras na Deputación Provincial de Pontevedra. Servicio de Publicacións.Autores: Xosé RamónMarín Martínez e Clodio González Pérez

O autor, Xosé Ramón Marín Martínez, presenta este traballo que contribuirá a que os nosos gaiteiros e gaiteiras teñan a man unha ferramenta que lles permita coñecer a fondo cal é o proceso de construcción da peza que constitúe a alma da gaita. Sabendo como construíla, será  entón doado manexala e adaptala ás nosas propias necesidades tímbricas e de afinación. Así pois, dende a Asociaciónde Gaiteiros Galegos agardamos que esta nova publicación que agora poñemos nas vosas mans sexa útil e contribribúa a afastar do esquecemento outro anaco do noso coñecemento tradicional.

A arte de escribir debería ser, inescusablemente, realizada sempre por persoas instruídas e capacitadas para tal fin. Neste caso é un gaiteiro o que se ve na tesitura de poñerse a escribir en torno á vida doutro gaiteiro, polo que debería considerarse –cando menos– un ousado, xa que a responsabilidade que adquire é enorme, non tratándose —ademais— de calquera gaiteiro, senón dun dos que sobresaen; dun que empezou no oficio sendo neno e que tan só a morte foi quen de facelo deixar de tocar. Si, e digo ben a morte porque Agustín Lorenzo Loroño, Agustín o Carabinero, o Gaiteiro de Catoira, deixou este mundo de vivos como el sempre dixo que lle gustaría que fose: tocando a gaita. E así foi: mentres daba as primeiras notas da alborada da festa de San Miguel, o patrón da súa propia vila, a escasos metros da súa casa. Aconteceu o 28 de setembro de 1997, cando contaba a idade de oitenta e sete anos, acompañado polo grupo que el fundara alá polo ano 1928: Brisas do Río Ulla. Vestido de gaiteiro recibiu sepultura ó son das gaitas que compañeiros e admiradores tocaron para despedilo ó xeito do que el era: un gran gaiteiro e unha grande persoa. A importancia que ten a presenza deste gaiteiro na historia da música galega é tal que, de non ter existido, é posi ble que non chegasen a crearse institucións tan emblemáticas como Os Rosales, Os Areeiras, Faíscas de Xiabre ou mesma mente Milladoiro. Todas estas figuras da música, e as conse guintes secuelas, poderían ter máis relación co Gaiteiro de Catoira da que se pode intuír a simple vista.